Inleiding

Je slaat de spijker precies op de kop! In de bouwdorp afgelopen week, in Aldenhof maar ook in de Goffert werden heel wat spijkers verwerkt. Daar was de spijker op de kop slaan letterlijk hoor-en zichtbaar: tikken en stevige bouwsel verrezen er weer volop. In de Goffert verrees zelfs een kleine miniatuur Groenstraatkerk, toen kleinkinderen “de kerk van opa nabouwden”. Maar in de bouwdorpen kon je ook zien dat het nog niet zo makkelijk is om de spijker op de kop te slaan. Maar ook figuurlijk is het niet makkelijk. In de lezingen horen we hoe leiders de plank misslaan door het pad in te slaan van zelfverrijking. Jezus vraagt in het evangelie: ‘Wie is, volgens de opvatting van de mensen, de Mensenzoon?’ en dan komen er antwoorden die het allemaal net niet zijn…

Als Jezus vervolgens rechtstreeks aan de leerlingen vraagt: en wie zeggen jullie dat ik ben? is het Petrus die de spijker op de kop slaat. U bent de zoon van de Levende God. God en Jezus laten zien dat zij op zoek zullen blijven naar betrouwbare leiders, zo stevig als
een rots of een goed vastgeslagen spijker. Moge deze viering ons inspireren om die zoektocht te blijven ondernemen. We zien om ons heen immers veel wat krom en onrechtvaardig is. Vragen wij God om vergeving voor alle keren dat wij zelf de plank missloegen.

 

 

Overweging 21 ste zondag door het jaar 26-27 aug 2023 pastor Joska van der Meer

Wie geef je de sleutels van je huis?

Zelfs als het alleen voor de vakantieperiode is, is het een lastige vraag:
Wie geef je de sleutels van je huis om de planten te verzorgen? Of de poezen eten te geven? Aan wie vertrouw je toe wat je dierbaar is? Wie heeft de sleutels van jouw huis?

Jezus had dat probleem niet: hij had geen vaste verblijfplaats en ook niet veel spullen. Maar hij dacht er wel zorgvuldig over na aan wie hij zijn grote immateriële erfenis zou toevertrouwen. Jezus had twaalf leerlingen en uit die twaalf koos hij er eentje: Simon, die Petrus genoemd werd. Waarom hij? Petrus was één van de eerste die Jezus volgde. Maar waarom dan hij en niet zijn broer Andreas die tegelijkertijd de netten in de steek liet om Jezus te volgen?

Petrus heeft al veel met Jezus meegemaakt, voordat die zegt: Op jou bouw ik mijn kerk: Hij is over water naar Jezus toe gelopen, maar voor hij de boot bereikte gezonken en bijna verdronken in twijfel- . En hij heeft Jezus aan zijn leerlingen horen vragen: wie is volgens jullie de mensenzoon?

Petrus heeft razendsnel zijn antwoord klaar: U bent de Christus, de zoon van de levende God. Kiest Jezus Petrus omdat hier als eerste het goede antwoord weet? Jezus noemt zichzelf ‘mensenzoon’ maar Petrus plaatst hem op een hoger, goddelijk niveau: u bent de
Christus, zoon van de Levende God. Maar andere leerlingen hebben al veel eerder gezegd tegen Jezus: U bent de zoon van God.
Kiest Jezus Petrus omdat hij onverschrokken, impulsief is, eerst doen dan denken en dus in ieder geval iets zal gaan doen?

Of omdat juist hij uit eigen ervaring weet dat een mens gruwelijk de fout in kan gaan en daarom mild zal zijn als anderen fouten maken? Mag hij daarom de sleutels van de poort in handen houden, de rots zijn waarop Jezus zijn kerk bouwt? Mensen hebben deze uitspraak een sleutelpositie gegeven. Maar Jezus was niet bezig met kerkstichting of verdeling van lucratieve sleutelposities maar om het Rijk van God dichterbij te brengen! Met deze keuze van Petrus laat Jezus zien dat alle mensen, ja echt alle mensen, zelfs die twijfelende, impulsieve en fouten makende mens die Petrus is, hiervoor de sleutel in handen hebben!

Uit de eerste lezing blijkt dat Jezus hiermee in het voetspoor van God treedt. God waakt erover dat er leiders zijn die vrede en gerechtigheid willen brengen. Leiders die daar niet of na een goed begin niet meer op uit zijn, zouden hun sleutelposities moeten verliezen. In onze wereld gebeurt dat helaas vaak niet. Maar in de eerste lezing hoorden we hoe het zou moeten gaan: Sebna zit als patser op een hoge positie maar met zijn levensstijl met onder andere zelfverrijking verdient hij in Gods ogen die positie niet. God neemt hem de sleutels en beslissingsbevoegdheid af en geeft ze aan Eljakin. Een voorbeeld van waarover Maria later zingt: machthebbers stoot hij van zijn troon…

God en Jezus zoeken mensen die hoe onbeholpen ook, de goede zaak zijn toegewijd. Eljakin en Petrus zijn kennelijk zulke mensen. Petrus is een echte mensenzoon: zo bang, enthousiast, twijfelend, vastberaden, fanatiek als een mens maar kan zijn. En wij ?
Zouden wij ook een steenrots kunnen zijn of een stevig spijker zoals Eljakin uit eerste lezing? Opvolgers van Petrus zijn of maakten zichzelf steeds meer hoogverheven, meer een afspiegeling van Jezus, de Zoon van de levende God. Maar in zijn keuze voor Petrus als rots om zijn kerk op te bouwen geeft Jezus een statement af: ieder mens kan een steunpilaar zijn voor een betere wereld, als Petrus het kan dan jij ook!

De huidige paus gaf op de wereldjongerendagen* onlangs in in Portugal diezelfde boodschap af toen hij zei: Jullie zijn hier niet toevallig. De Heer heeft jullie geroepen vanaf het begin van al jullie dagen. Hij heeft je zelfs bij naam geroepen! Vanaf het begin van ons leven – nog voordat we schaduwen en wonden kregen – zijn we geroepen. Geroepen omdat we geliefd zijn. In Gods ogen zijn we prachtige kinderen. Hij roept ons elke dag, om ons te omarmen en te bemoedigen, om van ons een uniek en origineel meesterwerk te maken, waarvan we de schoonheid net beginnen te vatten. Wanneer God je bij naam roept, betekent het dat jij voor Hem geen nummer bent, maar een gezicht! ……

Wij, zijn kerk, zijn de gemeenschap van de geroepenen. Niet van de besten – nee, absoluut niet – maar van de geroepenen. Van degenen die samen met anderen het geschenk van geroepen zijn ontvangen…….

Dierbare vrienden, laat het duidelijk zijn voor iedereen die allergisch is voor onoprechtheid en lege woorden: er is ruimte voor iedereen in de kerk. Waar die ontbreekt, laten we daar dan alsjeblieft ruimte maken. Ook voor wie fouten maken, struikelen, en worstelen. Want de kerk is – en moet steeds meer worden – het huis waar de echo klinkt van Gods stem die ieder van ons bij naam roept!

Mooie woorden maar is het ook ergens te zien? Ik vond een mooi voorbeeld toen ik keek naar de projecten van de MIVA, medische verkeersmiddelenactie waarvoor we vandaag een deurcollecte houden. Daar zag ik mensen die in moeilijke omstandigheden proberen een betrouwbare rots, een stevige spijker te zijn. Hun leefomstandigheden zijn heel anders dan die van ons. En misschien daardoor niet meteen navolgbaar. Maar hun inzet en doorzettingsvermogen om het Rijk van God dichterbij te brengen kan ons hopelijk wel inspireren. Daarom wil ik iets laten zien van de inzet van zuster Sangeeta.

 

Filmpje….tot 1.49
God geeft aan ons de sleutels van zijn huis, alles wat hem dierbaar is ons in handen gegeven.
Laten we betrouwbare sleutelhouders zijn van God!

* Toespraak van paus Franciscus op 3 augustus tijdens de Wereldjongerendagen in
Lissabon,

 

 

Voorbede
Laten we vol vertrouwen bidden tot God
Voor allen die zorg van anderen nodig hebben
Voor allen bij wie de grond onder hun voeten is weggeslagen:
Letterlijk in aardverschuivingen
of door ingrijpende gebeurtenissen in hun leven.
Dat er mensen zijn die hen steunen en helpen
en ze zich gedragen mogen weten door Uw Geestkracht
Laat ons bidden……….

Voor leiders in kerk en samenleving
dat zij, naar voorbeeld van Eljakim en Petrus,
een ankerplaats mogen zijn voor de mensen,
een stevig fundament vormen
en oog houden voor alles wat klein en kwetsbaar is.
Dat er mensen zijn die hen steunen en helpen
en ze zich gedragen mogen weten door Uw Geestkracht
Laat ons bidden …

Voor alle mensen die zich inzetten voor vrede en gerechtigheid
Dat zij staande blijven in ons midden
Dat ieder mens zich geroepen mag weet
om naar kracht en eigen talenten
zich in te zetten voor een samenleving naar Gods hart,
gesteund door Uw Geestkracht

Laat ons bidden