2024-01-06 Driekoningen, Trees van Kraaij

Jesaja 60, 1-6
Matt.2,1-12

In de wijk Hees is dit jaar voor de zevende keer een kerstkribben tentoonsteling georganiseerd. Op wel 130 adressen is in de wijk is een kerststal opgebouwd. In de tuin of voor het raam, van groot tot heel klein. Met grote creativiteit en diversiteit: van zelfgemaakt tot traditioneel. Soms zo klein, in een stolpje bijvoorbeeld dat er alleen plaats is voor Maria, Jozef en het kind. Maar soms ook een hele vensterbank vol, met een groot tafereel gebouwd van legosteentjes. Ontroerend te zien met hoeveel zorg al die kerststallen zijn opgebouwd. Als het kan, is er ook ruimte voor de 3 koningen en de kameel. Zij horen erbij. Op hen, de wijzen uit het oosten, richten we vandaag onze aandacht.

Drie magiers, sterrenwichelaars, worden getroffen door een bijzondere ster, een teken aan het firmament dat hun nieuwsgierigheid wekt. Waren het drie wijzen? We weten dat niet zeker. Misschien waren het er wel zes, uit elk continent één. God is immers geboren en mens geworden voor alle mensen. Van alle kanten gaan wijzen op weg, getroffen door dat bijzonder teken, dat zij willen onderzoeken. Wat beweegt hen? Waardoor worden zij geroepen? Ze zullen wel vaker bijzondere fenomenen aan de hemel hebben waargenomen. Maar dit keer gaan ze op weg. Er is een drang, een roepstem in hen die zegt: dit moet ik onderzoeken. Ik moet gaan. Er is een koning geboren, zo lezen zij in de sterren. Ze laten huis en haard achter en gaan op weg, zoekend naar de nieuwgeboren koning.

Zo gaat dat soms: een stem in je hart zegt je: daar moet ik heen. Een oude kennis, een vriend, een familielid dat ziek is en die jou als het ware roept: daar moet ik nu echt even naar toe gaan. Vaak blijk dan dat je ook echt als geroepen komt.
Sommige mensen gaan op weg omdat het niet anders kan. Veel vluchtelingen zien geen andere mogelijkheid tot leven meer en moeten gaan! Alles achterlatend nemen zij enkel wat schamele bezittingen mee. Gaan op hoop van zegen. We weten voor hoevelen die reis op een mislukking, een drama uitloopt.
De wijzen gaan met op weg met rijke gaven. Ze nemen hun kostbaarste bezit mee om het de nieuw geboren koning aan te bieden. Ze veronderstellen dat de nieuwe koning in het paleis van koning Herodus te vinden is. Maar deze koning van de vrede is niet te vinden in het centrum van de macht, niet in rijkdom, niet in aanzien. Bethlehem is de plaats waar zij hem vinden. In een eenvoudige stal. Bethlehem. Een woord, een plaats met zoveel betekenis. De plaats waar geschiedenis geschreven is. Het is de plaats waar Jezus geboren is, waar God mens is geworden. Maar Bethelehem is ook de plaats waar Herodus vele kinderen liet vermoorden,
enkel uit angst om de macht te verliezen.

Bethlehem waar dit jaar geen kerst gevierd kon worden, is nu plaats van oorlog, waar nog altijd kinderen slachtoffer worden van oorlogsgeweld. Waar ouders wenen om hun kinderen. Bethlehem betekent: huis van brood. Huis van gastvrijheid. De stal van Bethlehem is bedoeld als een gastvrije plaats voor iedereen. Voor eigen volk, de herders én voor de vreemdeling, overal vandaan. Ieder die het kind vindt, deelt van zijn of haar bezit. Of je nou koning of herder bent, dat maakt niet uit. Bethlehem is overal waar vriend en vreemde welkom is. Waar geen angst is voor het andere, waar ieder meeneemt en deelt wat hij of zij heeft. Eigen cultuur, eigen gewoonten, eigen gastvrijheid. Bethlehem is ook in al die huizen, waar je welkom bent om de tuin in te lopen of door het raam te kijken naar de uitgestalde kribbe. Bethlehem is daar waar eenieder welkom is en gastvrij wordt ontvangen.
Daar wordt God geboren, telkens weer.

Trees van Kraaij

Geplaatst in Preken.